క్రైస్తవ వృద్దిని నిరోధించిన మూడు అంశాలు....

1... భారతదేశంలో స్థిరపడిన యూరోపియన్ల నీతిమాలినతనం, అవినీతి ,విశృంఖలత్వం

( మిస్టర్ కాయో రచించిన Christianity in India లో చూడవచ్చు )

2... మత స్వీకరణ క్షేత్రములో ఆధిక్యత కోసం కేథలిక్కులకు, కేథలిక్కేతరులకు మధ్య తగాదాలు.

👉 కేథలిక్కులకు ముందు భారత దేశంలో గల సిరియన్ క్రైస్తవులు పితృస్వామ్యానికి ప్రతీక.
విగ్రహారాధన విషయంలో పోర్చుగీసు కేథలిక్ చర్చిలు సిరియన్ చర్చిల ముందు నిందలపాలయ్యాయి.

👉 సిరియన్ క్రైస్తవులు సువార్త ప్రకటనల ద్వారా మత ప్రచారం చేసేవారు.
రోమన్ కేథలిక్స్ విశ్వాసం ఆధారంగా మత ప్రచారం చేసేవారు.

3.. క్రైస్తవ మత ప్రచారంలో గల తప్పుడు పద్దతులు.

👉 మొదట మిషనరీలు బ్రాహ్మణులను మత మార్పిడి చేస్తే మిగతా అన్ని భారతీయ కులాలు క్రైస్తవ మతంలోకి వస్తాయని భావించారు.

👉 బ్రాహ్మణుల హిందూ మతం చెడ్డదని నిరూపించడానికి ప్రయత్నం చేశారు.

బ్రాహ్మణుల మరియు హిందువులలోని ఉన్నత కులాల కోసం పాఠశాలలు, కళాశాలలు వైద్యశాలలు స్థాపించారు .
ఈ సంస్థల నుండి బ్రాహ్మణులు మరియు సంపన్న వర్గాలు బాగా లాభాలు పొందాయి.

### #### ###

స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తర్వాత క్రైస్తవ మతాన్ని అస్పృశ్య వర్గాలు చేరుకున్నాయి .అప్పటి నుండి క్రైస్తవ మతం భారతదేశంలో వేగంగా వ్యాప్తి చెందడం మొదలైంది.

(🙏బాబాసాహెబ్ డాక్టర్ బీఆర్ అంబేడ్కర్ గారి 5th volume page no 530 to 556)

******************************************


క్రైస్తవ అభివృద్ది నత్తనడక సాగడానికి మూడవ కారణం. క్రైస్తవ ప్రచారంలో మిషనరీలు అవలంబించిన తప్పుడు పద్ధతులు. తొలినాటి క్రైస్తవులు క్రైస్తవ ఔన్నత్యాన్ని చాటుకొనుటకు జ్ఞానసంపన్న బ్రాహ్మణులతో పోటీపడి హిందూ, క్రైస్తవుల మధ్య తులనాత్మక యోగ్యతలపై బహిరంగ వివాదాలకు దిగడం. మిషనరీల కార్యసాధనలో ఇది కొత్త మార్గం. దీని వెనుక ఒక ప్రణాళిక దాగి ఉంది. అదేమిటంటే హిందువులలోని ఉన్నత వర్గాలను మరియు బ్రాహ్మణులను మత మార్పిడి చేయించడంలో గెలుపొందితే ప్రజా బాహుళ్యాన్ని మతమార్పిడి చేయించడం చాలా తేలికగా ఉంటుందని భావించేవారు. దీనికి సులువైన మార్గం ఏమిటంటే, బహిరంగ వివాదాలలో హిందూ మతం ఓ తప్పుడు మతమని చూపించి బ్రాహ్మణులను ఓడించి మత మార్పిడి చేయించడమే నని అనుకున్నారు. క్రైస్తవ మిషనరీ బ్రాహ్మణులను పొందడమే కోరుకున్నది. కావుననే బ్రాహ్మణులతో సంబంధాలు నెలకొల్పు కొనుటకు ఎన్నో పాఠశాలలు, కళాశాలలు, వైద్యశాలలు మొదలైనవి నెలకొల్పారు. కానీ క్రైస్తవ మిషనరీలు మోసపోయినట్లుగా ఎన్నో అంశాల రీత్యా తెలుసుకున్నారు. క్రైస్తవ మిషనరీలు నిర్వహించిన సంస్థల నుండి బ్రాహ్మణులు మరియు సంపన్న వర్గాలు బాగా లాబాలు పొందినాయి. కానీ క్రైస్తవం ఉనికిలోకి తెచ్చిన ఈ సంస్థల నుండి ప్రయోజనం పొందిన వారిలో అతి కష్టం మీద ఎవరో ఒకరు తప్ప


ఈ మతాన్ని గురించి పట్టించుకోలేదు.

హిందూ ఉన్నత వర్గాలను మరియు బ్రాహ్మణులను పొందాలనుకుని వెంబడించి విఫలం అయ్యారు.

దీనిలో ఆశ్చర్యం ఏమీ లేదు. కారణం హిందూ వాదానికి మరియు క్రైస్తవ మతానికి మధ్యన వివాదానికి పునాది ఒక్కటి కాదు. మరియు పునాది ఒక్కటిగా ఉన్నచోట క్రైస్తవుని హిందువు ఎల్లప్పుడు ఓడించగలడు.

హిందువు "తత్వాన్ని " పునాదిగా చేసుకుని మాట్లాడుతాడు కానీ క్రైస్తవుడు "వేదాంతము" ఆధారం చేసుకొని మాట్లాడుతాడు కావున ఆ విధంగా రెండు మతాలను అంచనా వేయడానికి, లేదా స్తుతించడానికి లేదా ఖండించడానికి ఒకే పునాది లేదు. రెండు మతాలకు వేదాంతం ఉన్నది. కావున క్రైస్తవులకు దేవుడు మరియు అతని కుమారుడు జీసస్ ఉంటే హిందువులకు భగవంతుడు అతని అవతారాలతో ఉండి ఒకరిమీద ఒకరు ఆధిపత్యాన్ని నిరూపించుట అనేది వారు ప్రదర్శించే అద్భుతాల మీద ఆధారపడి ఉంటుంది .

ఈ విషయంలో హిందూ వేదాంతం క్రైస్తవ వేదాంతాన్ని స్పష్టంగా ఓడించగలదు మరియు తత్వం లేకపోవడం వల్ల హిందూ విద్యావంతులను బ్రాహ్మణులను తనవైపుకు మళ్లించు కోవడంలో విఫలమైంది. క్రైస్తవ వేదాంతం అపరిమిత అద్భుతాలను ప్రదర్శించగలిగే హిందు వేదాంతంతో పోల్చినప్పుడు వెలవెల పోయింది.

రోమన్ క్యాథలిక్ బోధకులైన ఫాదర్ గ్రెగరీ ఓ సాయంత్రం భోజనానికి కూర్చున్న సందర్భాన్ని మేజర్ గాడ్ బై అవకాశం గా తీసుకొని ప్రజలలో మన మతం ఏ ప్రగతిని సాధిస్తున్నదని? ప్రశ్నించాడు.

అతను ఇలా అన్నాడు, ప్రగతి? ఎందుకు? ఎలాంటి ప్రగతిని మనం ప్రజలలో సాధించగలమని ఆశించాము? మనం క్రీస్తుని అద్భుతాలను గురించి మాట్లాడడం మొదలు పెట్టిన మరుక్షణమే వాళ్లు కృష్ణుడు చేసే ఎన్నో అద్భుతాలను అనంతంగా చెపుతారు. గొర్రెలను, గోపాలకులను, గోవులను వర్షంబారిన పడకుండా ఉండేందుకు చిటికెన వేలిపై గోవర్ధనగిరిని గొడుగు పట్టిన గొప్ప అద్భుతాన్ని చెబుతారు.

హిందువులు మన బైబిల్ చెప్పే అద్భుతాలను కాలజ్ఞానాన్ని దీనిని అనుమానించారు దానిలో ఉన్న ప్రతి వాక్యాన్ని నమ్ముతారు మరియు వాళ్ల మమ్మీ వాళ్ళ కంటే బైబిల్లో తక్కువ అద్భుతాలు ఉండాలని అనుకుంటారు. ఈ అద్భుతాలు వారికి అసాధారణమేమి కాదు.

VOL5 PAGE #  547,549

The third reason which is responsible for the slow growth of Christianity was the wrong approach made by the Christian Missionaries in charge of Christian propaganda. The early Christian Missionary started his campaign by inviting public disputations with learned Brahmins on the comparative merits of the Christian and the Hindu religions. This was a strange way of going about his task. But there was a plan behind it. The Christian Missionary felt that his task of converting the masses would be easy of achievement if he succeeded in converting the Brahmin and the higher classes of Hindus. For they and the Brahmins held sway over the masses. And the easiest way of
converting the Brahmin was to defeat in disputation and to show him that his religion was an error. The Christian Missionary wanted to get at the Brahmin. Nothing can explain why the Missionaries started so many schools, colleges, hospitals etc., except this namely the Christian Missionary wanted to establish a contact with the Brahmin. That the Christian Missionary has been deceived is now realized by many. The Brahmin and the higher classes have taken full advantage of the institutions maintained by the Christian Missions. But hardly any one of them has given any thought to the religion which brought these institutions into existence.

There is nothing strange in this. The pursuit of the Brahmin and the higher classes of Hindus by the Christian Missionaries was doomed to fail. There would be no common ground for the disputation between Hinduism and Christianity and where there is a common ground the Hindu could always beat the Christian.

That there could be no common ground for disputation between Hindus and Christians is due to the fact that the two have a totally different attitude to the relations of theology to philosophy. As has been well observed by Mr. Burn

“The Educated Hindu, when he considers religious questions, refuses to separate theology from philosophy and demands what shall appear to him a reasonable cosmogony. It has been shown in
dealing with Hinduism that its prevailing tendency is pantheistic, and although for at least two thousand years sects have constantly been forming which asserted the duality of God and Spirit, there has always been a tendency to relapse into pantheism, and to regard the present world as an illusion produced by Maya. The average Christian however gets on with very little philosophy and regards that as a rule as more speculative than essential to his religious beliefs. The methods of thought which a man has been brought up to regard, inevitably affect the conclusions at which he arrives, and it appears to me that this forms one of the reasons why to the majority of educated Hindus the idea of accepting Christianity is incredible. To take a single concrete example, the ordinary educated Hindu laughs at the belief that God created the Universe out of nothing. He may believe in a creation, but he also postulates the necessity for both a material cause, matter and an efficient cause, the creator. Where his belief is purely pantheistic, he also has no regard for historical evidences. A further difficulty on a fundamental point is caused by the belief in transmigration, which is based on the idea that a man must work out his own salvation and thus conflicts entirely with the belief in Divine atonement."

Thus the Hindu speaks in terms of philosophy and the Christian speaks in terms of theology. There is thus no common ground for evaluation, or commendation or condemnation. In so far as both have theology the Christians with their God and Jesus as his son and the Hindus with their God and his Avatars, the superiority of one over the other, depends upon the miracles performed by them. In this the Hindu theology can beat the Christian theology is obvious enough and just as absence of philosophy in Christianity is responsible for its failure to attract the Brahmin and the Educated Hindu. Similarly the abundance of miracles in Hindu theology was enough to make Christian theology pale off in comparison. Father Gregory a Roman Catholic priest seems to have realized this difficulty and
as his view is interesting as well as instructive I give below the quotations from Col. Sleeman’s book in which it is recorded. Says Col. Sleeman

Father Gregory, the Roman Catholic priest, dined with us one evening, and Major Godby took occasion to ask him at table, 'What progress our religion was making among the people' ?

Progress? said he, “why, what progress can we ever hope to make among a people who, the moment we begin to talk to them about the miracles performed by Christ, begin to tell us of those infinitely more wonderful performed by Krishna, who lifted a mountain upon his little finger, as an umbrella, to defend his shepherdesses at Govardhan from a shower of rain

DR. BABASAHEB AMBEDKAR : WRITINGS AND SPEECHES VOL5 PAGE #  438,439 & 440